Tweemaal per jaar is er een Taaltref. Dat is een bijeenkomst voor alle deelnemers en vrijwilligers die bezig zijn met Nederlands als tweede taal. Gilde Utrecht vindt het belangrijk dat deelnemers en vrijwilligers NT2 elkaar regelmatig kunnen ontmoeten om ervaringen uit te wisselen en met elkaar te delen.
In het voorjaar is de Taaltref een wandeling door de binnenstad van Utrecht, begeleid door ervaren Gilderondleiders. Na afloop is er koffie/thee en een gezamenlijke lunch.
In het najaar is de Taaltref in de bibliotheek. Vaak voeren de deelnemers en taalvrijwilligers aan de hand van een korte inleiding een gesprek of discussiëren ze over een ingebracht thema. In de middag spelen ze soms ook samen taalspelletjes.
Eenmaal per jaar organiseert Gilde Utrecht een informatie- en scholingsbijeenkomst voor vrijwilligers Nederlands als tweede taal (NT2).
Na een inleiding door een (meestal externe) deskundige gaan de deelnemers in subgroepen aan het werk. Bijvoorbeeld met het bespreken van praktijkvoorbeelden. Diverse werkvormen dragen bij aan de verdieping van de aangeboden informatie.
Tijdens de afsluitende borrel is er ruime gelegenheid om door te praten, ervaringen uit te wisselen en elkaar beter te leren kennen.
Als deelnemer aan een taalactiviteit van Gilde Utrecht kun je ook twee keer per jaar deelnemen aan een Taaltref. Dit is een bijeenkomst voor alle deelnemers en vrijwilligers die bezig zijn met Nederlands als tweede taal.
De Taaltref in het voorjaar bestaat uit een wandeling door de binnenstad van Utrecht onder leiding van ervaren Gilde-rondleiders. Aan het eind van de rondleiding wordt samen koffie/thee gedronken en geluncht.
Bij de Taaltref in het najaar komen de deelnemers en de vrijwilligers samen in de Bibliotheek. Vaak wordt een korte inleiding gehouden waarna samen wordt gepraat over een thema. Soms worden daarna taalspelletjes gespeeld.
Beheers je een andere taal dan het Nederlands? En wil je anderen helpen die taal beter te leren spreken? Gilde Utrecht kan je koppelen aan een of meer mensen die daar interesse in hebben. Je bepaalt zelf of je conversatie individueel of in een kleine groep aanbiedt. Over tijd en plaats maak je in overleg met de deelnemer(s) afspraken.
Welke taal?
Het maakt niet uit welke taal je aanbiedt. Gilde Utrecht neemt de taal op in het aanbod op de website en neemt contact met je op zodra er vraag is.
Er is een wachtlijst voor conversatie Engels en Italiaans. Wil je je inzetten als taalvrijwilliger in een van die talen, dan ben je in het bijzonder welkom. Andere talen waarin er momenteel taalvrijwilligers conversatie geven, zijn Duits, Frans en Spaans.
Ook is er een leesgroep Duits. Spreek je die taal vloeiend, dan kun je met een groepje eens in de zes weken Duitstalige literatuur bespreken.
Interesse?
Heb je interesse om je in te zetten als taalvrijwilliger conversatie of in het begeleiden van de leesgroep Duits? Of wil je een dergelijke leesgroep of andere activiteit in een vreemde taal opzetten? Neem contact op met Gilde Utrecht om de mogelijkheden te bespreken.
Vind je het leuk om mensen te begeleiden die hun Nederlandse taalvaardigheid willen vergroten? Dat kan bij Gilde Utrecht op verschillende manieren:
Samenspraak
Conversatie Nederlands in groepen
Je kunt als taalvrijwilliger conversatie Nederlands geven aan groepen cursisten die toewerken naar het inburgeringsexamen of het staatsexamen Nederlands als tweede taal (NT2). Als vrijwilliger geef je geen les, je stimuleert het gesprek. De conversatie is een aanvulling op de taallessen die zij volgen via Nederlands Centrum voor Buitenlanders (NCB) en Prisma opleidingen. Gilde Utrecht werkt met de taalinstituten samen.
Heb je interesse om je als taalvrijwilliger Nederlands in te zetten? Neem contact op met Gilde Utrecht:
De stadsgidsen van Gilde Utrecht verzorgen lezingen over de geschiedenis, architectuur, wijken en tal van andere onderwerpen over Utrecht. Ben je op zoek naar een leuke en leerzame invulling van een uitje met familie, vrienden of collega's? Neem contact met ons op. Wij zoeken dan de juiste persoon om deze lezing te geven.
De kosten voor een lezing zijn in overleg. Voor een lezing in een zorginstelling geldt een aangepast tarief. Je regelt in principe zelf de locatie/ruimte voor de lezing.
Waar kan een lezing over gaan?
Hieronder vind je een overzicht van lezingen die we sowieso kunnen aanbieden. Heb je interesse in een ander onderwerp? Neem contact met ons op. We kunnen op zoek gaan naar een geschikte stadsgids.
Op onze cursussen zijn de Algemene Voorwaarden van toepassing.
Wilt je je vaardigheid om gesprekken te voeren in een vreemde taal verbeteren? Dat kan in een individueel contact met een vrijwillger of soms in een kleine groep.
Op dit moment bieden we conversatie in de volgende talen aan:
Waar en wanneer
Na een kennismakingsgesprek maakt u met de vrijwilliger afspraken over plaats en tijd.
Kosten
€ 30,- per jaar. Er zijn geen verdere bijkomende kosten.
Aanmelden
Wil je meedoen of eerst meer informatie inwinnen, dan kun je een e-mail met uw gegevens sturen naar de balie. Je kunt ook bellen of langskomen op ons kantoor (alleen op donderdagmiddag tussen 14.00 en 16.00 uur).
In een groep van 3 tot 6 personen lees je samen een boek of een artikel uit een krant of tijdschrift. Die sluiten (zo veel mogelijk) aan op je taalniveau en interesses. Na het lezen praat je erover. Tijdens deze gezellige bijeenkomsten oefen je met lezen, luisteren, begrijpen en uitleggen.
Lees ook het artikel Warme woorden van Oksana
Wanneer en waar
Lijkt het je wat? De leesgroepen zijn er in diverse vestigingen van de bibliotheek. De bijeenkomsten zijn wekelijks en duren meestal 1,5 uur.
Aanmelden kan via ons contactformulier:
Samenspraak
Je kunt beter Nederlands leren spreken door met een vrijwilliger van Gilde Utrecht gesprekken te voeren:
Wanneer en waar
Met de vrijwilliger maak je afspraken over werkwijze, tijdstip en plaats waar jullie elkaar ontmoeten. Meestal zijn de gesprekken wekelijks en duren ze 1 tot 1,5 uur. Ze kunnen bij jou of bij de vrijwilliger thuis zijn, maar ook in de bibliotheek, een buurthuis of het stadskantoor.
De ondersteuning is in principe voor 1 jaar. Wil je graag verder leren, dan kan de vrijwilliger je doorverwijzen naar een andere instelling of persoon. In bijzondere gevallen kan besloten worden om samen verder te gaan.
Omdat we zorgvuldig matchen kan het zijn dat je eerst op een wachtlijst komt, totdat we een geschikte vrijwilliger voor je hebben gevonden.
Kosten
€ 20 per jaar. In geval van verlenging; na een jaar opnieuw € 20.
Historische wandeling Utrecht Oost is een route van vier kilometer. Je komt langs monumentale panden, parken, historische uitkijkjes en leert zo over de geschiedenis van Utrecht Oost. De wandeling is een initiatief van ondernemersvereniging het Fluwelen Handvat en Sterre & Stad. Stadsgidsen van Gilde Utrecht hebben de wandeling inhoudelijk vormgegeven.
Zelf lopen
Je kunt deze wandeling zelfstandig doen aan de hand van de kaart en routebeschrijving die je vindt op Historischewandelingoost.nl. Op verschillende plekken langs de route zijn messing panelen te vinden, bijvoorbeeld op panden aan de Maliebaan. De panelen bieden informatie over de geschiedenis van de panden en hun omgeving.
Met rondleider van Gilde Utrecht
Je kunt ook met een eigen (klein) gezelschap op een zelf gewenst moment mee met een rondleider van Gilde Utrecht. Je krijgt van de rondleider een toelichting op de route en mooie, interessante en anekdotische verhalen te horen over de geschiedenis van Utrecht Oost. De wandeling duurt ongeveer anderhalf uur en je kunt in overleg starten op een van de genoemde punten op de route. Vraag deze stadswandeling aan.
Foto: Sterre Hijlkema / Sterre & Stad
Hoeveel weet jij over Utrecht? Doe de puzzelroute door de mooie binnenstad en test je kennis!
Deze ‘Gilde-waardige’ stadswandeling loop je zelf. Of wees zelf de rondleider en geef de rondleiding aan anderen. Je begint op de Neude en volgt de beschrijving. Geniet van de afwisseling van drukte en rust, oud en modern.
De wandeling is ongeveer drie kilometer. Er komt 500 meter bij als je het extra ommetje met de bonusvragen loopt. En nog wat meer als je zin hebt om af en toe een extra straatje in te slaan voor een leuk winkeltje, cafeetje of terrasje. Laat je verrassen.
En weet je dan ineens niet meer waar je bent? Kijk omhoog en zoek de Dom, dan kun je nooit verdwalen.
De wandelpuzzeltocht kost € 2,50 en je vindt 'm in de Gildeshop. Je krijgt een duidelijke routebeschrijving met een kaart waarop de route is aangegeven. En natuurlijk de vragen.
Vind je het leuk om je antwoorden te controleren? Klik hier voor een pdf-bestand met de antwoorden op de puzzeltochtvragen.
Je hoeft geen deskundige te zijn. Je bent erg welkom als je je hierin herkent:
Heb je interesse? Neem contact met met Gilde Utrecht.
Tijdens mijn samenspraak met een mevrouw uit India wandelen we door de winkelstraat. Op de gevel van mijn slager staat “diervriendelijke slager” en ik vraag haar of zij een idee heeft wat dit betekent. Ja hoor, dat betekent dat honden daar naar binnen mogen en een plakje worst krijgen. Sindsdien moet ik altijd heel even aan die Indiaase mevrouw denken als ik bij de slager naar binnen stap. (Annemarie Aarnoutse)
Rob Heerdink, Taalvrijwilliger Gilde Utrecht sinds 2009
Wat waardeer je het meest bij dit vrijwilligerswerk?
"Ik heb culturele antropologie gestudeerd en lesgegeven in maatschappijwetenschappen en bedrijfseconomie. Ook werkte ik als docent maatschappijleer (ROC) en mentor Schakelopleiding Hoger Onderwijs (ROC). Ik heb altijd interesse gehad in culturen. Voordat ik via het Gilde aan de slag ging, werkte ik een tijdje bij Vluchtelingenwerk als maatschappelijk begeleider. Als vrijwilliger had ik daar een beetje te veel verantwoordelijkheid voor wat betreft dossiers en contacten met instanties. Zoals het gaat bij het Gilde vind ik het prettiger. Met veel van de taalvragers heb ik nog contact."
Wat zorgt ervoor dat jij en jouw taalvrager goed bij elkaar passen?
"Al mijn taalvragers waren en zijn geïnteresseerd in cultuur en praten graag over globalisering, of ze nu uit Iran, Ethiopië, Syrië of Portugal komen. Voor mij is het belangrijk dat we met plezier over cultuur en geschiedenis kunnen spreken, openstaan voor elkaar en relativeren. Een van mijn taalvragers, een componist uit Iran, houdt van de gedichten van Hafez (een beroemde Perzisch dichter en mysticus in de soefitraditie), maar ook van de boeken en programma’s van Adriaan van Dis. Van hem leer ik van alles over muziek. Graag help ik mensen om zelfstandig te kunnen functioneren. Ik help hen om zich makkelijker uit te drukken in de Nederlandse taal en vertel ze over onze cultuur."
Welk materiaal gebruik je het liefste?
Rob heeft twee boeken meegenomen waar hij weleens iets uit gebruikt, nl 'Bagage: Kennis van de Nederlandse samenleving' (Nelleke Koot) en 'Thema’s Maatschappijleer havo' ( Bas Schuijt e.a.).
"Het is niet zo dat we opdrachten uit de boeken behandelen. Ik doe het soms, als dat belangrijk is voor iemand die zijn spreekvaardigheid wil vergroten. Zo heb ik laatst met mijn Portugese "leerling" het hele maatschappijleerboek voor de havo behandeld. Omdat ik jaren als docent heb gewerkt en inmiddels zoveel ervaring heb, ontstaan de gesprekken vanzelf. Ik gebruik opdrachten uit de boeken als uitgangspunt voor gesprekken."
Waar spreek je af?
"We spreken af bij mijn taalvrager thuis. In het verleden heb ik weleens op de zesde verdieping van het Stadskantoor afgesproken, omdat je daar ‘s avonds rustig kunt zitten, maar in de regel dus thuis. In een enkel geval gaan we ergens heen, zoals naar het Castellum Hoge Woerd om het Romeinse schip te bekijken. Voor wie hierin interesse heeft, zijn dit leuke uitstapjes.
Het meest opmerkelijke wat ik heb gedaan is een Chinese meneer helpen. Deze wilde op hoge leeftijd nog zijn rijbewijs halen, maar had moeite met bepaalde verkeerssituaties. In mijn auto zijn we over een aantal rotondes gereden, waarbij ik hem uitlegde waar hij op moest letten! Uiteindelijk heeft hij, nadat hij heel vaak was gezakt, tóch zijn rijbewijs gehaald. Ik heb nog in zijn rijsimulator gezeten die in zijn snackbar stond. Het lukte mij daar maar niet om een heuveltje op te komen!
Wat lastig kan zijn, is dat je allerlei (grote) cadeaus krijgt aangeboden als dank voor je hulp. In China is het bijvoorbeeld gewoonte cadeaus te geven om de balans te herstellen. Ik heb geleerd een grens te stellen door te zeggen dat we in Nederland zijn en dat hier niet doen."
Heb je tips voor andere taalvrijwilligers?
"Doe een stapje in hun leefwereld zonder belerend te worden. Sta open voor het individu. Hoe laagdrempeliger, hoe toegankelijker en dus ook een grotere kans op verbetering van de spreekvaardigheid. Geef duidelijk aan waar je eigen grenzen liggen als vrijwilliger."
Tekst en beeld: Gitta
Annemarie Aarnoutse is sinds 2009 taalvrijwilliger NT2 bij Gilde Utrecht. Op dit moment is zij de coach van Najat. Hieronder haar antwoord op onze vijf vragen.
Wat vind je het leukste aan het werk?
Ik vind het fascinerend om te zien hoe mensen een nieuw leven opbouwen hier in Nederland. Wat moeten ze daarvoor doen en wat hebben ze gedaan in hun eigen land. Iedere nieuwkomer heeft zijn eigen persoonlijkheid en doet dit dus op eigen manier. Door mijn achtergrond als psycholoog ben ik altijd nieuwsgierig naar wie iemand is. Ik vind het nuttig daaraan bij te dragen door daar met elkaar over te praten.
Wat zorgt ervoor dat Najat en jij een goede match vormen?
Najat is heel leergierig, wil veel weten, vraagt zich af waarom we bepaalde dingen doen of juist laten. Ze is geïnteresseerd in mij en heeft een duidelijke eigen inbreng. Die wederzijdse belangstelling is voor mij belangrijk. Daarnaast komt ze haar afspraken na en komt op tijd.
Welk materiaal gebruik je het liefste?
Ik laat de dingen zien zoals bijvoorbeeld toen we over inrichting of huizen spraken. Dan staan we in de keuken en wijs ik voorwerpen aan. We praten over thema’s zoals wonen, reizen en vervoer. Reizen was favoriet hoewel we beiden niet zo veel reizen vonden we het wel leuk om daarover te praten. We hebben ook foto’s bekeken en erover gepraat. Een keer had ik een foto van Rutte met Trump. Najat herkende Trump maar wist niet wie “die andere man” was. Wel schatte ze in één keer zijn leeftijd en riep uit: “vijftig?” En zo spraken we dan over Nederlandse staatsinrichting en politiek.
Waar spreek je af?
De eerste keer hebben we in de Brasserie van het Bartholomeus Gasthuis afgesproken en daarna bij het Gegeven Paard (Vredenburg). Als Najat informatie of boeken nodig had over een onderwerp, dan spraken we af in de bibliotheek. We zijn een keer bij elkaar thuis geweest. De afgelopen zomer hebben we vier à vijf keer wandelingen gemaakt door de binnenstad en heb ik wat mooie plekjes laten zien van Utrecht. Dat waren leuke wandelingen maar we praten dan minder, we kijken meer naar wat er te zien is.
Heb je tips voor andere taalvrijwilligers?
Heb interesse in elkaar, win vertrouwen en zorg dat de ander zich veilig voelt en gehoord voelt. Fouten maken in de taal mag. Het is belangrijk dat je met elkaar praat, dus niet gaat lesgeven.
In de samenspraak met Najat kwamen we te praten over de begrippen gezellig en gezelligheid. Specifieke, Nederlandse woorden die ook echt bij Nederland horen. “Gezellig? Ik vind Nederlanders helemaal niet gezellig”, zegt zij heel stellig. Ik kijk er van op. Zij vertelt dat zij met een paar vriendinnen op het strand van Scheveningen de verjaardag van één van hen wilden vieren. Lekkere hapjes en drankjes mee en natuurlijk muziek want als er feest is moet er gedanst worden. Andere strandgasten vroegen of ze de muziek uit wilden zetten want zo konden ze niet lezen. Najat vroeg zich af of dat nou een gezellig dagje uit is, op het strand in stilte gaan zitten lezen.
In Syrië woont de familie vaak dicht bij elkaar, in dezelfde straat. Ook met andere mensen in de straat heb je contact. ’s Avonds komt iedereen naar buiten en praat iedereen met elkaar. Als je in Syrië buiten bent, ben je nooit alleen en is er altijd wel iemand waar je een praatje mee maakt. Als je lekker hebt gekookt vraag je de buren of ze mee komen eten.
Dat is gezellig! Toch….
Voortaan vraag ik in de samenspraak eerst maar eens aan de ander wat die onder gezelligheid verstaat.
Tekst en beeld: Gitta
Lenie de Wilde is sinds 2013 Taalvrijwilliger Conversatie Frans bij Gilde Utrecht. Hieronder haar antwoord op onze vijf vragen.
Wat geeft je de meeste voldoening bij dit vrijwilligerswerk?
Ik ben blij dat mijn kennis van het Frans nog van nut is. En natuurlijk houd ik die kennis ook actief bij, met veel plezier trouwens. Maar het belangrijkste is dat veel leerlingen echte vrienden zijn geworden. Zo komen ze bijvoorbeeld op mijn verjaardag. Ook leerlingen die geen les meer hebben, bellen nog en komen langs voor een praatje. Ik ben 85 jaar, maar mijn leerlingen houden me jong.
Wat maakt dat jij en je leerling goed bij elkaar passen?
Dat gaat vanzelf als je echt geïnteresseerd bent in elkaar en in de maatschappij. We praten over de actualiteit, over politiek. En altijd in het Frans, ook als ze een bezoekje komen brengen.
Welk materiaal gebruik je het liefste?
Ik gebruik van alles: grammatica- en oefenboeken, maar ook chansons, nieuwsbulletins van TV5, krantenartikelen, boekjes, noem maar op.
Waar spreek je af?
Hier, bij mij thuis. Ik heb een spierziekte, en veel moeite met lopen. Ik kom mijn huis eigenlijk niet uit. Beter ook van niet, want een tijdje terug was ik buiten op straat gevallen, waarbij ik mijn heup had gebroken. Mijn leerlingen hebben me toen fantastisch geholpen, door boodschappen te doen voor me en nog veel meer.
Heb je tips voor andere taalvrijwilligers?
Mijn advies is om veel over de actualiteit te spreken. Via mijn telefoon krijg ik alles heet van de naald binnen. En verder: vooral geïnteresseerd zijn in je leerlingen.
Na een jaar samenspraak met Najat uit Syrië ben ik in contact gekomen met Nathier uit Irak. In het tweede contact vertelde hij me over sollicitaties die hij had lopen; bij de gemeente, bij Rabobank, bij CapGemini. Het klonk mij op dat moment allemaal wat overenthousiast in de oren.
Maar wat bleek, op basis van zijn ambitie en zijn c.v. is hij door de gemeente bij CapGemini voorgesteld om daar een opleiding JavaScript te gaan doen en in het verlengde daarvan bij CapGemini aan het werk te gaan. De opleiding neemt drie dagen fulltime in beslag. Als CapGemini meent dat zijn Nederlands onvoldoende is, regelen zij voor hem een aanvullende intensieve taalcursus op maandag of dinsdag.
Nathier is samen met 17 andere ‘nieuwe Nederlanders’ uitgenodigd voor een informatie middag bij CapGemini waar een en ander werd verteld over het bedrijf en alle geïnteresseerden drie gesprekjes hadden met medewerkers. Nathier deed dat in het Nederlands en hij kwam daar positief doorheen. Hem werd gevraagd in de dagen daarna online een IQ test, een wiskundetoets, een persoonlijkheidsvragenlijst en een motivatietest te maken. En …. geslaagd! 2 januari start Nathier zijn nieuwe loopbaan. Hij was dolblij.
Ik vind die samenwerking tussen de gemeente en CapGemini fantastisch, een samenwerking tussen twee partijen met drie winnaars.
Ik vrees dat ik het jaar samenspraak met Nathier niet vol zal maken……..
Annemarie Aarnoutse
Woon je in de stad Utrecht en wil je Nederlands leren spreken? Dat kan met een taalcoach van Gilde Utrecht via:
Klik op de foto's voor meer informatie. Of neem contact op met Gilde Utrecht.
Is Nederlands je moedertaal en wil je (beter) leren praten in een andere taal? Alleen of in een kleine groep? Gilde Utrecht kan je koppelen aan een taalvrijwilliger. Dat is iemand die de andere taal als moedertaal heeft of beheerst door werk of studie, en het leuk vindt die kennis te delen.
Op dit moment is er conversatie mogelijk in het:
Ook is er een Duitse leesgroep. Die komt eens in de zes weken bijeen om in het Duits een boek uit de Duitse literatuur te bespreken.
Voor de taalbegeleiding vragen we bemiddelingskosten van € 45.-
Heb je interesse om een vreemde taal te leren? Neem contact op met Gilde Utrecht.
Vragen aan Najat Altawil
In Nederland: sinds mei 2017
Land van herkomst: Syrië
Beroep in Syrië: journaliste en tv-presentator
Wat vond je het leukste aan het contact?
Ik heb lang moeten wachten voordat ik contact kreeg met Annemarie. Samen met mijn coach bij Vluchtelingenwerk zijn we op internet gaan zoeken en vonden we het Gilde en de taalvrijwilligers. Eindelijk kon ik praten en van alles vragen in een gesprek, ik ben heel nieuwsgierig.
Het was voor mij mooi om Annemarie te ontmoeten en over alles te mogen praten. Niet alle Nederlanders willen met buitenlanders praten en sommigen zeggen alleen “hallo” en verder niet of ze hebben het druk. We hebben vooral gesproken over wonen, openbaar vervoer en reizen. De wandelingen door de stad vond ik fijn en het mooiste stuk vind ik de wandeling langs de Singel.
Het is lastig om alle woorden te kennen en telefoneren is moeilijk. Ik heb bijvoorbeeld gebeld met een loodgieter en moest een probleem uitleggen in mijn douche. Dan begin ik “groot” en praat over de badkamer en daarna leg ik uit wat het probleem is. Daarom ken ik nu het woord “afvoerputje”, dat vergeet ik niet meer!
De mooiste woorden in het Nederlands vind ik gezellig en paraplu. Dat (paraplu) is een Frans woord hè? Daar houd ik van. Ook “cadeau” vind ik een mooi woord. Vooral omdat "cadeau" een fijn gevoel geeft en dan heb ik het niet over materie.
Wat heb je gedaan voordat je in Nederland kwam?
In Damascus heb ik media gestudeerd en was daar journaliste en tv-presentatrice van verschillende programma’s. De zender waar ik voor werkte was een nieuwe zender. In één van de programma’s waar ik voor werkte, kwam er één gast en werden er vragen van kijkers live beantwoord. Ik deed de voorbereiding en het interview met de gast. Vragen gingen over de zorgen en problemen die mensen hadden in Syrië.
Waar ben je nu mee bezig?
Op dit moment ben ik met B1 bezig, ik moet examen gaan doen.
In Nederland wil ik graag werken in de media, voor de tv, maar dan bijvoorbeeld meer op de achtergrond bij een redactie. Ik heb op dit moment een werkcoach bij de gemeente en heb netwerkgesprekken gevoerd met RTL en de VPRO en volgende week heb ik een afspraak bij de NOS. Netwerkgesprekken: het is een begin.
Wat zijn jouw tips om de Nederlandse taal te leren?
Mijn advies is om veel contact te maken met Nederlanders. Bijvoorbeeld naar een taalcafé gaan, of als vrijwilliger werken. En tv kijken.
Tekst en beeld: Gitta
Ik volg een leesgroep slechts paar maanden en ik heb al heel goede resultaten gekregen. Ik lees nu veel beter en mijn uitspraak wordt stuk voor stuk beter. Onze begeleider zorgt er altijd voor dat wij interessante boeken of artikelen uit kranten kunnen lezen. Wat ik belangrijk vind dat we behalve lezen ook bespreken betekenis van woorden, frasen of niet duidelijke dingen en altijd krijgen we van onze begeleider een goede en duidelijke uitleg. Ik kan deze leesgroep zeker aanraden want dat is een goede kans om Nederlands in gezellige en respectvolle sfeer te leren lezen.
Farkad al Rubaiy (*1972, Basra, Irak) woont al ruim twintig jaar in Nederland, en spreekt onze taal heel behoorlijk. We vragen hem hoe dit zo gekomen is, wat zijn voorgeschiedenis is en hoe hij zijn toekomst ziet.
Hoe en wanneer begon je met onze taal?
Mijn eerste lessen Nederlands kreeg ik na contact met Vluchtelingenwerk. Ik kreeg een Friezin als persoonlijke coach in 2005, met haar ben ik nog steeds bevriend. Bij het Gilde kwam ik onder anderen in contact met Cas de Vries, hij is nog steeds mijn maatje in het Samenspraak-project. Bij Taal doet meer (bureau Alchemist) heb ik ook een persoonlijke coach, hem spreek ik eens per week. En dan is er nog een internationale leesgroep waar ik aan meedoe. Ik vind dat de Nederlandse taal ‘te weinig regels’ heeft, waardoor je soms niet weet hoe je een zin moet maken. En schrijven vind ik moeilijker dan spreken!
Hoe verloopt je leven?
Ik woon aan de Rooseveltlaan in de wijk Kanaleneiland, met mooi uitzicht over het Amsterdam-Rijnkanaal. Ik woon alleen maar ben wel op zoek naar een vrouw. Ik ben voorzichtig, overal zijn goede én slechte mensen. Na mijn islamitische periode ben ik agnost geworden. In Irak kreeg ik een hbo-opleiding tot elektricien, en heb daar ook gewerkt als zzp’er. In Nederland ben ik omgeschoold tot ICT’er en ik specialiseer me in design en netwerkbouw. Ik heb gewerkt bij ActuIT (spreek uit: Actu Ité), maar ben daar gestopt. Nu ben ik op zoek naar nieuw werk.
Waarom ben je gevlucht uit Irak?
Wij woonden in Basra. Mijn moeder, die lerares op een basisschool was, is al overleden in 1991. Met mijn vader, die tolk Engels was, had ik slecht contact. Hij was alcoholist en soms ook agressief. Ik was verlegen en kalm, ik kon daar niet tegenop. Mijn ouders waren niet religieus maar ik bekeerde me tot de Islam. Ik vond een groep vrienden met wie ik activiteiten ontplooide die verboden waren. Wij hielpen b.v. een weduwe van wie de man door aanhangers van Saddam Hoessein vermoord was. Dit werd bekend bij politie en ik moest het land verlaten. Dat kon niet op een legale wijze. Als ik bleef, wachtte mij arrestatie of erger … Ik kwam na een lange gevaarlijke reis als vluchteling naar Nederland, in februari 1998.
Hoe verliep die reis?
Ik wisselde mijn spaarcenten om voor dollars en begon mijn vlucht naar Europa, richting Koerdistan. Een paspoort had ik niet. Soms was ik alleen, soms in een groepje. Met de auto of lopend. We kwamen in Turkije waar Koerden, die ook Irakees spreken, ons konden helpen. We overnachtten op geheime plekken. Ik herinner me zo’n plek boven op een berg tussen de bomen – we hadden de opdracht om stil te zijn. We vonden een boot die ons naar Griekenland bracht, eerst op eilanden: Kastellórizo en toen Rhodos. We voeren in de nacht op een lichtsignaal af, aan land kregen we verdere hulp. Maar alles tegen betaling! Als we door de politie op een eiland gepakt zouden worden, moesten we terug naar Turkije. Uiteindelijk kwamen we in Athene aan, na twee weken lukte het om in een vrachtwagen verder te reizen. Met steekpenningen kwamen we de grens over. Daarna ging het vlotter omdat er geen checkpoints meer waren. Na ca. twee maanden kwam ik in Nederland aan en in een AZC terecht.
Was het makkelijk om een verblijfsstatus te krijgen?
Zeker niet. Ik heb eerst in meerdere AZC’s gewoond. 4,5 jaar verbleef ik hier zonder status, dat was heel frustrerend. Ik had meestal een kleine met een andere man gedeelde kamer, de huiskamer was vol met mensen overal vandaan en met heel verschillend gedrag, waardoor soms onenigheid ontstond. Ik wilde eerst geen Nederlands leren, want mocht toch niets (werken, zelfstandig wonen) door mijn status. Van de rechter moest ik bewijzen dat de politie in Irak mij vervolgde, maar dat kon ik niet. Men mocht mij echter ook niet uitwijzen. Het Generaal pardon van november 2003 kwam als een geschenk uit de hemel. Eind 2004 had ik mijn identiteitskaart, en kon ik in opleiding gaan (computer, Nederlands), eerst nog vanuit AZC Leusden, later had ik een gedeelde flat in Overvecht.
Hoe ziet je toekomst er uit?
Ik leef bij de dag. Ik wil niet te veel denken, want dan spoken de problemen door mijn hoofd. Ik ben een optimist. Ik geniet van tv kijken, lezen en naar muziek luisteren (alle stijlen). Ik tref graag mijn vrienden en ga ook graag de natuur in. Ook doe ik mee aan ‘Internations’ – een organisatie die mensen met een internationale oriëntatie bij elkaar brengt, met twee tot drie activiteiten per maand.
(Dit is een bewerking van het interview dat Aart de Veer met Farkad had en dat in Gilde Utrecht Nieuws van augustus 2019 gepubliceerd is. Foto: Christien Boeles)
Lees meer …Taalbegeleiding - Conversatie Nederlands en vreemde talen
